แล้วเราจะทำอย่างไร เพื่อให้ไปถึงจุดหมายในการ "นอนหลับยาว" ของลูกกันดี? เคล็ดลับคือ การสอนให้ลูกมีพฤติกรรมการนอนที่ดี ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เราสามารถฝึกสอนให้ลูกได้นะคะ ;)
1. สอนให้รู้จักกลางวัน กลางคืน
สามารถเริ่มสอนได้ตั้งแต่อายุ 2-4 สัปดาห์
- ช่วงกลางวัน
ควรเปิดม่านให้สว่าง เล่นวนไปค่ะ ไม่ต้องใส่ใจความเสียงดังจากสภาพแวดล้อมภายนอก เช่น เสียงเพลง เสียงเครื่องซักผ้ามากนัก
- ช่วงกลางคืน
ลดการเล่นลง ปรับห้องให้มืด เงียบ ลดการพูดคุยกับลูก ใช้เวลาสักพักเดียวเองค่ะ ลูกก็จะเริ่มเรียนรู้แล้วว่า ช่วงใหนกลางวัน ช่วงใหนกลางคืน
บางบ้านนี่สภาพคือ มืดทั้งวัน นึกว่าอยู่ในโรงหนังที่ฉายหนังสารคดีตลอดเวลา ทั้งวันทั้งคืน ทำให้เด็กเกิดการสับสนกลางวัน กลางคืนได้ค่ะ
2. สังเกตอาการง่วงของลูก
เรียนรู้และสังเกตว่าเมื่อไรลูกเหนื่อย เมื่อไรลูกหิว และเมื่อไรลูกง่วงนะคะ ซึ่งคุณพ่อคุณแม่จะเป็นคนที่เก่งกาจที่สุด
...ส่วนใหญ่เวลาเด็กเหนื่อยและง่วง จะเริ่มมีอาการ เช่น ตาตี่ลง หาบ่อย ขยี้ตา หงุดหงิด ดึงหู เป็นต้น
...ถ้าเริ่มมีแสดงว่า ง่วงแล้วนะคะ เริ่มเตรียมตัวจัดการเอาลูกเข้านอนได้เลยจ้ะ
3. กำหนดกิจวัตรการนอน (Bedtime Routine) ที่สม่ำเสมอ
สม่ำเสมอทั้งลำดับกิจกรรมก่อนเข้านอน และเวลาที่แน่นอน เมื่อลูกเริ่มง่วงนอนใกล้เวลาที่กำหนด (ซึ่งแล้วแต่แต่ละบ้านเลยนะคะ อาจจะ 1ทุ่ม หรือ 3 ทุ่ม) ก็เริ่มทำกิจวัตรที่สม่ำเสมอก่อนนอน เช่น ดื่มนม, เช็ดเหงือก, แปรงฟัน,อ่านนิทาน พาลงไปนอนในเตียง และร้องเพลงกล่อมเบาๆ จนหลับไป หรือจะหอมแก้มก่อนนอนก็ได้นะคะ
...เอาที่คุณพ่อคุณแม่สบายใจ แต่ต้องทำสม่ำเสมอเป็นกิจวัตร เท่านี้สักพัก ลูกจะเริ่มเรียนรู้ที่จะเข้าใจว่า เมื่อเริ่มทำกิจกรรมบางอย่าง เช่น แปรงฟัน นั่นคือเวลาที่เขาควรจะเข้านอนได้แล้ว
4. ให้ลูกหลับตอนอยู่บนเตียง
หมอแนะนำให้เอาลูกเข้านอน ตอนที่เขาง่วงนอนแต่ยังตื่นรู้ตัวอยู่ พยายามหลีกเลี่ยงการทำให้ลูกหลับ ก่อนการนอนบนเตียงโดยวิธีการอื่นๆ เช่น อุ้มจนหลับ หรือเล่นจนหลับ
...เพราะหากต้องอุ้มโอ๋จนหลับ ก่อนไปนอนบนเตียง ลูกจะเรียนรู้คะว่า นี่คือกิจวัตรการนอนของเขา สิ่งที่จะเกิดตามมาคือ ลูกจะหลับก็ต่อเมื่อได้อุ้มโอ๋กล่อมหลับเสมอ ;)